کد مطلب:77917 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106

حکمت 116











و سئل عن قریش، فقال: «اما بنو مخزوم فریحانه قریش، تحب حدیث رجالهم و النكاح فی نسائهم و اما بنوعبد شمس فابعدها رایا و امنعها لما وراء ظهورها و اما نحن فابذل لما فی ایدینا و اسمح عند الموت بنفوسنا و هم اكثر و امكر و انكر و نحن افصح و انصح و اصبح.» یعنی و پرسیده شد آن حضرت از احوال طایفه ی قریش پس گفت علیه السلام كه: اما طایفه ی بنومخزوم، پس ریحان خوشبوی قریشند، تو دوست می داری گفتار مردان

[صفحه 1253]

ایشان را، به تقریب فصاحت ایشان و تزویج كردن در زنان ایشان را، به تقریب حسن شمایل و ملاحت ایشان و اما طایفه ی بنوعبد شمس پس دورترین طایفه ی قریشند از روی رای و تدبیر، یعنی صاحب تدابیر مصلحتهای دور از نظرند و منع كننده ترین طوائف قریشند مر اموری را كه پشت سر ایشان باشد. یعنی صاحب حمیت و اتفاقند در دفع حوادث و نوازل بر ایشان و اما ما كه بنوهاشم باشیم، پس بخشنده تریم مر آنچه را كه در دست قدرت ماست، یعنی سخی باشیم در علم و مال و جوانمردتریم در نزد مرگ، یعنی صاحب شجاعتیم در جهاد كردن. و ایشان بیشترند به حسب عدد و مكركننده ترند و بدورترند در معاشرت با مردم و ما بنوهاشم فصیح تریم در گفتار و نصیحت كننده تریم در رفتار و خدعه ای با ما نیست و خوش روتریم در معاشرت با مردم.


صفحه 1253.